Tripjes weekend

Hee Mensen, hier weer even een update vanuit Suriname

Vandaag, zaterdag 1 november, op trip geweest naar Baboenhol! Das een plaatsje aan de Suriname rivier waar je wat van alles kan doen eigenlijk. Je kan er wandelingen maken, uitstapjes met een bootje doen, maar vooral luieren, wat genieten van de natuur en de Suriname rivier. Je kan er ook gezellig bbq’n en zelfs blijven overnachten…

Gust en Koenti kwamen me tegen kwart na 7 oppikken omdat we tegen half acht aan de Hermitage Mall moesten zijn, want daar kwam de groep bijeen. Wij waren goed op tijd en gingen dus al in het busje zitten, wachten op de andere vrouwen.
Het concept van die dag was heel simpel, iedereen brengt z’n eigen eten en drinken mee. Wat dus wou zeggen dat al die vrouwen daar aankwamen met hun koelboxen, en hangmatten en nog wat andere tassen… Hehe, dat was even een organisatorisch probleempje want iedereen moest natuurlijk een zitje op de bus hebben, maar met al die bagage was da echt een gedoe! En ge weet hoe vrouwen dan zijn hé :), het was dus echt een gekibbel voordat dat allemaal wat in orde was en iedereen goed zat en alle bagage weggestoken was. In ieder geval, tegen acht uur waren we goed en wel vertrokken! We hadden een ritje van 2 à 2,5uur voor de boeg!

Onderweg heb ik echt mijn ogen uitgekeken! Ik had echt een “Woooow ik ben in Suriname gevoel” :) Hihi, ni te beschrijven maar echt een zalig gevoel!! Al die huizen langs de kant van de straat, die winkels, de industrie, maar vooral de natuur!! En zeker toen we op een grote bauxiet weg kwamen! Alle bomen en planten zien er rood van het stof. Het was een heel gehobbel en gebobbel maar ik genoot er van… En het was buiten nog aangenaam, zo’n 25gr. En die vrouwen ondertussen maar tetteren en kwebbelen! En ook de eerste trommel met snoepjes werd doorgegeven…
Jaja, zo zou de toekomst van de Lama’s er binnen 40 jaar ook uitzien! Een busje huren en heel de dag met z’n alle op uitstap, heel het land door trekken… Jaja, ook van dat idee genoot ik enorm!! Geweldig toch…
Tot opeens “BANG”!!!! Het busje bolde nog even verder, maar de chauffeur kon toen niets anders dan et busje aan de kant van de weg te zetten. En daar stonden we dan met een KLAPBAND… Dus alle 60+’ers uit dat busje en langs de kant van die bauxiet weg zodat de chauffeur een nieuw wiel kon steken. Maar de auto’s daar die rijden echt goed door, zeker die vrachtwagens en elke keer er dus een vrachtwagen voorbij reed werden we bedolven onder een enorme stofwolk! Gelukkige kende onze chauffeur zijn vak en waren we een twintigtal minuutjes later weer aan het rijden. Maar ook nu was het weer dat probleem van instappen en bagage :)
Het busje dat ze gehuurd hadden is net zo’n busje als de stadbusjes hier. Links van de bus één zeteltje, en rechts twee. En dan heb je in het midden nog een klapstoeltje zodat je uiteindelijk met vier op een rij zit. En moet er op het stadbusje iemand aftappen achteraan, dan staat iedereen gewoon op, worden de stoeltjes weer even dichtgeklapt en kan men passeren. Grappig wel ze...
Tegen half elf waren we uiteindelijk in Baboenhol en werden we naar ons hutje gebracht! Iedereen installeerde zich, hangmatten werden opgehangen en klapstoeltjes werden open geklapt.

Ook werd de tafel daar wat gedekt, want de voorzitster van de groep had ook nog genoeg frisdrank voorzien voor heel de groep en ijs om alles koel het houden. En natuurlijk hadden er nog wat andere vrouwen caké en taart gebakken. We zouden dus niks te kort komen die dag. En Koenti had voor mij een flesje vers zuurzaksap meegebracht. Zelfgemaakt van de zuurzak in hun tuin! Mmmm, zooo lekker. Je had gelijk Liset! En daar dus echt heel de dag geluierd. Met al die vrouwen een praatje gemaakt want ze vroegen zich natuurlijk af wat ik in Suriname kwam doen en waren allemaal erg geïnteresseerd in mijn verhalen. En natuurlijk kwamen ook hun eigen bevallingsverhalen naar boven, das wééér typische vrouwen hé… Oh ik vond het echt helemaal GEWELDIG die middag! Gesprekjes over welke vitamine preparaten ze allemaal namen tegen hun botafbraak, over hoe slecht hun heupen wel niet waren, over hoe hun zicht wel niet achteruit ging en over welke nieuwe hoorapparaten er op de Surinaamse markt zijn tegenwoordig…. Super, haha!!
Dus lama’s gaan werken en samenwonen, en wij denken dat we oud worden??? :)
Dat zijn dus de onderwerpen waar we het binnen 40 jaar over hebben hé…

Tegen vier uur zouden we terug vertrekken. En tegen het Surinaamse 60+ tempo zijn we daar toch al om half 5 kunnen vertrekken :) De terugreis verliep zonder klapbanden of andere problemen en tegen half 7 waren we terug thuis van een leuke daguitstap!

Maar Gust vertelde me die dag dat het eigenlijk niet zo maar een groepje vrouwen was daar. En ik had ook al wel gemerkt dat hun gesprekken vaak ook echt over culturele en vooral politieke problemen gingen.

Moordaanslagen door minister, deze groep vrouwen heeft er voor gezorgd dat er een gerechtsproces begonnen is daartegen. Het is een groep die zicht inzet voor de rechten van de mens! En hebben ook een heel groot beeld geschonken aan de stad, wat nu staat voor de Amerikaanse ambassade :)
Vroeger was het een groep van wel 200 vrouwen, maar daar is het grootste deel al van overleden ondertussen.



De volgende dag ging ik met de meisjes van ortho op dolfijnentour! Ik werd tegen twaalf uur bij hen aan het huisje verwacht. Hehe, ik ging een poging doen om er met de stadbusjes te geraken en zat tegen half elf beneden klaar te wachten op mijn eerste busje. In de stad zou ik overstappen op lijn 10 die vlak bij hun huis stopt. Maar echt veel busjes waren er niet te zien die dag! Het was zondag, en daar had ik niet echt bij stilgestaan eigenlijk. Maar ach, ik had nog tijd dus ik kon nog wel even wachten. Ik kon nog altijd een taxi nemen hé. Half 12 kwam er dan toch een busje aan! Maar het busje was nog leeg toen ik opstapte, en het heeft daar zeker nog een kwartier voor de ingang van het ziekenhuis staan wachten tot er genoeg mensen opzaten op door te rijden. Zo gaat dat hier met die busjes! Aan de eindhalte van het busje heb ik dan toch maar een taxi gebeld tot aan het huis van de meisjes. En tegen tien na twaalf was ik er.
Vervolgens hebben daar met z’n alle nog een taxi genomen tot aan het bootje. In het begin was het plan om dit met de fiets te doen, maar het bleek wel een uur fietsen te zijn en niemand van de meisjes wist echt goed de weg :)
Een maal op bootje moesten we nog wel even varen tot aan de monding van de Suriname rivier. Af en toe kregen we een dolfijn te zien, maar niet echt veel meer dan hun vinnen. Iedereen stond echt op een rij klaar met het foto toestel om tocht maar een dolfijn op foto te krijgen!! Hehe, was best wel grappig…
Regelmatig vaarden we een stukje verder weer opzoek naar dolfijnen. Maar weer kregen we niets meer te zien dan hun vinnen. Kunstjes doen zat er blijkbaar niet in op een zondag! Toch hebben we ze met wat lokroepen en liedjes dichter bij ons proberen krijgen, maar te vergeefs.
In het begin toen we op het bootje zaten kregen we een flinke regenbui!! Maar nadien klaarde het nog heel mooi op en konden we dus toch nog wat genieten van het mooie weer en het mooie uitzicht! Uiteindelijk werd het dus weer een tam dagje…

Later op de avond zijn we nog met een paar naar een Javaanse markt geweest. Het leek wat op de Antiliaanse feesten! Maar dan in het mini. In het midden was een podium waar wat groepjes en muzikanten optraden en rondom allemaal standjes met eten en souveniers! Eerst lekker gegeten en daarna even langs al die kraampjes geweest. Ze hadden er echt mooie dingen en iedereen kocht al wat souveneirs in. Maar ik had het gevoel dat nog niet lang genoeg hier was om al souveniers te kopen en heb dus nog niets gekocht. Achteraf misschien wel spijtig, net omdat ze er zoveel mooie dingen hadden. Maar ach, ik zal nog wel genoeg souveniers tegen komen zeker, dus thuisfront geen paniek!

Het was dus weer een geslaagde dag! Lag nog redelijk op tijd in bed want moest er de volgende ochtend weer uit om 6uur.

Ik ben deze weken trouwens een man tegen gekomen en toen hij hoorde dat ik uit België kwam zei hij me dat hij daar deze zomer nog geweest was, in Hoogstraten! Ik vertelde dat ik in het dorp daarnaast woonde. Ja zei hij, ik was op de Antiliaanse feesten! Toevallig hé, ik was daar ook…

Vandaag (dinsdag) zat er een meisje samen met haar moeder te wachten voor een consultatie bij de gynaecoloog. De dokter stond nog even buiten en haar mama ging nog snel even naar het toilet. Het meisjes was een jaar of zes, zeven. En ik was in die kamer nog even bezig met wat papieren in orde te brengen. “Mensen die er zo als jullie uit zien die praten toch altijd zo gek vind ik,” zei ze ontschuldig met dat typische Surinaamse accentje. En ze kwam stilletjes wat dichterbij. Het leek wel of ze voor het eerste een blanke van zo dichtbij had gezien en ze wou me subtiel even aanraken! Ik vertelde haar dat ik uit België kwam en dat ik hier kwam helpen om de baby’s geboren te laten worden. En dat wij in België vinden dat meisjes zo als haar maar heel gek praten! En weer verscheen daar dat onschuldige gezichtje! Echt geweldig… Haha!

Morgen om 10 uur een afspraak bij de RGD om mijn stage van januari te bespreken.
Dan ga ik in de verschillende poli-klinieken mee de zwangerschapscontroles doen.

Groetjes.... x